- αντίμαχος
- Όνομα ιστορικών προσώπων.
1. Α. ο Κολοφώνιος (τέλη 5ου αι. π.Χ.). Επικός και ελεγειακός ποιητής. Οι πληροφορίες για τη ζωή του είναι λιγοστές και ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος τοποθετεί την ακμή του γύρω στο 404 π.Χ. Ακολουθώντας την ομηρική επική παράδοση, ο Α. έγραψε, με θέμα την εκστρατεία των επτά επί Θήβαις, τη Θηβαΐδα,σε 24 βιβλία, από τα οποία σώζονται ελάχιστα αποσπάσματα (περ. 60 στίχοι). Το δεύτερο μεγάλο του ποίημα (σώζονται μόλις λίγα αποσπάσματα) ήταν ελεγειακό και είχε τον τίτλο Λύδη, τοόνομα της γυναίκας που αγάπησε ο ποιητής· σε αυτό o Α., ανανεώνοντας την ελεγειακή ποίηση του Μίμνερμου, αναδεικνύεται, με την αναμόρφωση της αφηγηματικής και ερωτικής ελεγείας, πρόδρομος της ελληνιστικής ποίησης. Από τους πρώτους λόγιους ποιητές, συνδυάζει στο ποιητικό του έργο και τη δουλειά του λόγιου και έτσι με τον Α. η ποίηση αρχίζει να χάνει τον στενό της σύνδεσμο με το κοινό, κύριο χαρακτηριστικό της κλασικής εποχής. Οι Αλεξανδρινοί λόγιοι τον θαύμαζαν για την πολυμάθειά του και ο Πλάτων τον εκτιμούσε τόσο ώστε έστειλε τον Ηρακλείδη τον Πόντιο να συγκεντρώσει όλα του τα ποιήματα. Αντίθετα, ο Καλλίμαχος δεν τον συμπαθούσε ιδιαίτερα. Από τα άλλα έργα του είναι γνωστοί μόνο τίτλοι, όπως Δέλτοι και Άρτεμις.
2. Μακεδόνας στρατηγός (2ος αι. π.Χ.). Ήταν στρατηγός του Μακεδόνα βασιλιά Περσέα, ο οποίος του εμπιστεύτηκε τη φρούρηση της Δημητριάδας εναντίον τωνΡωμαίων και του Ευμένη, το 168 π.Χ.
* * *-η, -ο (AM ἀντίμαχος, -ον)ο εχθρικόςμσν.- νεοελλ.ο αντίπαλος, ο εχθρόςνεοελλ.1. ο αντίξοος, ο ανάποδος2. ο αντιπαθής, ο κακόςτο ουδ. ως ουσ. μσν.-νεοελλ. προμαχώνας, οχύρωμανεοελλ.1. αντέρεισμα, αντηρίδα2. αντίδοτο, αντιφάρμακο.
Dictionary of Greek. 2013.